Fitoterapi, bitkilerin kısımlarını kullanarak uygulanan terapi yöntemleridir. Fitoterapi Türkçesi ile “Bitkisel tedavi” olarak da adlandırılabilir.

Son yüzyılda teknolojinin hızla ilerlemesi, Tıp alanında da yenilikçi ve teknolojik gelişmeleri zirveye taşıdı. Acil müdahaleler, acil servis cihazları, görüntüleme yöntemleri, tetkik ölçümleri ile teknolojikleşen ve kağıda dökülebilen verilerle Tıp hiç olmadığı kadar gelişmiş olarak lanse ediliyor.

Bu kadar reklamı yapılan ve baş döndürücü gösterişi olan Tıbbın acil müdahalelerdeki hızla gelişen etkisine şahit olmakla birlikte kronik hastalıklardaki bir o kadar zayıflayan etkisine de şahitlik etmekteyiz. Kadim tedavilerde hastalıkların sebepleri ortaya konulur, etkenler ortadan kaldırılmaya çalışılır, bağışıklık sistemi terbiye edilir ve fitoterapi (bitkisel tedavi)ler başta olmak üzere doğal tedaviler ile onarım hedeflenirdi. Ancak modern tıp anlayışında onarım mantığından uzaklaşılarak “günü kurtarma” ve “kirleri halının altına süpürme” mantığı hakim oldu. Her gün geliştirilen ve milyon dolarlar harcanılan ilaç piyasasında “daha iyi nasıl baskılarız” mantığı immun ilaçlar üretilmeye devam ediliyor.

Fitoterapi alanında uzmanlaşmış doktorlar, özellikle kronik hastalıklara daha farklı açıdan bakarlar. Aslında bu bakış açısı son yüzyılda bozulmadan önce ana bakış açısıydı. Belki günümüzdeki kadar imkanlar olmasa da o dönemde eldeki imkanlarla “iyileşme” üzerine hedefler konulur ve bu hedeflere ulaşabilmek için çabalar gösterilirdi. Fitoterapi doktorları günümüzde de bu amacı ve bakış açısını diriltmek ve yeniden işlerliğe kavuşturmak için mücadele ederler.

Fitoterapi uzmanlığı, günümüzde resmi tıp uzmanlıkları arasında yer almamakla beraber, kısıtlamalar çokça olsa da yine üniversiteler tarafından verilen “sertifikalar” ile tıp doktorları tarafından resmi olarak alınabilmektedir. Günümüz tıp sektöründe, bu alana getirilen kısıtlamalar sebebiyle fitoterapi ana tedavi metodu olarak değil, tamamlayıcı tedavi metodu olarak kabul edilmektedir. Yani böyle bir tedavi yöntemine başvurulduğunda, ana akım tıp yöntemlerinden hiçbirine resmi olarak müdahale edilememektedir. Böyle olunca da onarıcı tedaviler ile baskılayıcı tedavilerin beden içerisindeki zıt mekanizmaları sürecin uzamasına yol açabilmektedir.

Fitoterapi uzmanı olan bir hekim mutlaka “tıp doktoru” olmalıdır. Çünkü Tıp mezunu olmayan kimseler bedeni, anatomisini, fizyolojisini, biyokimyasını tanımazlar. Yanlış kararlar vererek hastaları mağdur edebilirler. O yüzden sağlığımızı emanet edeceğimiz kimselerin doğru bakış açısına sahip hekimler olmasına dikkat etmeliyiz.

Sağlıkla kalın.